Artvolversztuka współczesna on-line

Obraz fotograficzny na skraju swojej fotograficzności. Nadwyrężający perspektywę – kręgosłup wszelkiego zdjęcia. Doskonały w swej brzydocie, ułomny w swym pięknie. Zredukowany, surowy. Obraz jak papier, jak ściana. Świadomy historii, a niechętny by się w nią wpisać. Nie wiem, czy z naciąganej niewinności, czy heroicznej premedytacji. Bez melancholii, cierpienia, przeżywania, auto-terapii, dymu, psychodelii, złamanych serc. Schowany i małomówny. Obraz nie jako znak, nie jako środek komunikacji. Krajobraz tego, co za oknem a krajobraz szyby.

(tekst: Paweł Eibel)